Als ik alle coole ‘entrepreneurs’ (‘ondernemer’ klinkt zo saai en Nederlands) moet geloven, is een vaste ochtendroutine de sleutel tot een succesvol leven. Door een vaste tijd te hebben waarop je opstaat en vervolgens een vast ritme te volgen waar jij je goed bij voelt, bereid je je mentaal en fysiek voor op de dag en gaat alles je die dag zelf makkelijker af. Zie het als een kwartiertje opwarmen voor je workout: alle spieren bewegen soepeler tijdens je training en ook geeft dat kwartiertje je de mogelijkheid om je mentaal voor te bereiden en je voor te nemen om alles te geven dat uurtje. Ikzelf zweer ook bij een vaste ochtendroutine. Niet om mezelf nu klaar te maken voor hele enerverende dagen, want ook op dagen dat ik niets gepland heb volg ik een vast riedeltje. Noem het autisme, noem het een productieve gewoonte, het maakt niet uit. Zolang je voorkomt dat je vijf minuten voor je moet vertrekken uit je bed rolt, de wereld laat weten dat je er ‘vandaag al helemaal geen zin meer in hebt’ en opgefokt je boterham naar binnen schrokt, zit je goed.
Het zit ‘m in bewust je dag beginnen, alvast na te gaan denken wat je wilt gaan doen die dag (‘luieren’ is tijd nemen voor jezelf, en telt in principe ook als activiteit, haha) en jezelf de tijd te gunnen om rustig wakker te worden. Je kunt deze helemaal invullen naar jouw behoeften. Zelf ben ik niet echt te genieten tot ongeveer klokslag 12 (sorry, mensen om mij heen. Ik heb ook goede kanten) dus tot die tijd doe ik het heel rustig aan. Anderen zweren juist bij een knallende start en hupsen bij het ochtendgloren al door de sportschool. Ieder zijn ding.
Mijn uitzicht als ik wakker word, niet verkeerd!
Mijn bed. Als je hiet nier niet ze en rustig van wordt, weet ik het ook niet meer.
8:00
Afhankelijk van of ik een doel heb die dag of eigenlijk voor niks mijn bed uit komt, streef ik er naar om voor negen uur uiterlijk naast mijn nest te staan. Op schooldagen was dit altijd zeven uur. Dan word ik wakker, maak ik mijn bed op, raak ik mijn telefoon niet aan (behalve om mijn irritante wekker uit te zetten) en spring ik gelijk onder de douche. Dan voel ik me gelijk wakker en krijg ik niet de neiging tot half twee in mijn bed te liggen Netflixen (been there, done that)
8:15
Na het douche doe ik een likje mascara op, domper ik mezelf onder mijn de Brazil Nut bodymist van The Body Shop (helaas uit het assortiment. Ik vrees dat ik de enige ben die dit geurtje kocht) en borstel ik mijn haar. Voor een uitgebreider optutmoment heb ik geen geduld. Ik steilde mijn haar vroeger wel eens, tot ik erachter kwam dat ik al vrij steil haar heb en het effect dat het teweeg bracht nihil was.
Mijn nieuwe hippe bohemian dagboekje. Kwam er helaas na het bestellen achter dat ‘ie iets te smal is om lekker in te kunnen schrijven, maar als notitieboekje fungeert -ie prima.
8:30
Ik drink een glas water met citroensap. Ik weet dat het geen wonderen doet voor mijn spijsvertering, bloedsomloop of andere lichaamsprocessen (kom op, het zijn wat druppels citroen) maar ik vind het een lekker smaakje hebben en ik voel me er frisser door. Daarna zet ik een lekkere kop koffie en nestel ik me op achterbalkon in de keuken. Niet de meest frisse plek, vooral niet als de prullenbak openstaat. Maar de zon staat er altijd perfect op. Dan pak ik mijn notitieboekje en schrijf ik ideetjes op, dingen die zomaar in mijn hoofd rondspoken, dingen die ik heb gedroomd of gedachtes die me dwarszitten. Alles om mijn hoofd leeg te krijgen. Ik heb wel eens Morning Pages geprobeerd (elke ochtend drie bladzijden neerpennen, over van alles en nog wat) maar ik vond dat net weer een te verplicht karakter krijgen. Als ik dan na anderhalve pagina ‘op’ was schreef ik allemaal onzin op, puur om aan mijn eigen dwangmatigheid om de pagina’s vol te krijgen, te voldoen.
Bakkie leut
8:45
Na mijn cafeïneshotje is het tijd voor ontbijt. Ik begin mijn dag al jaren met hetzelfde: kwark of yoghurt met fruit, muesli en eventueel wat nootjes, dadels of pitjes. Door de jaren heen ben ik wel wat veranderd in voorkeuren, maar het de zuivel met fruit is altijd gebleven. Ik hou van de combinatie van frisse kwark met lekker wat zoets en iets krokants als muesli. Favoriet zijn de AH granola of de Zonnatura Rijkgevulde Muesli. In mijn ‘bio-eten-is-beter’-tijd kocht ik weleens speltmuesli’s van vijf euro, tot ik weer bij zinnen kwam.
Afijn, dit simpele maar voedzame ontbijtje lepel ik op het balkon weg. Ik drink er thee bij. Vaak lekker goedkope van de Aldi: vanille- of rooibossmaak.
9:00
Om negen uur begin ik met het checken van sociale media (waar vaak niets bijzonders op te vinden is), dwaal ik wat rond op mijn favoriete blogs of schrijf ik zelf een ideetje uit dat ik heb gekregen.
Dit is mijn simpele ochtendroutine, waarin ik lekker een uur de tijd voor mezelf kan nemen en ongehaast de dag kan beginnen. Ik ben er tevreden mee, want ik verheug me altijd best op de ochtend terwijl ik een doorgewinterd avondmens ben. Toch zijn er graag nog wat nieuwe gewoonten die ik mezelf aan zou willen leren, zoals
- Mediteren
Ik deed het op een blauwe maandag, toen ik vol zat van de stress van mijn toetsweek en ik mezelf dwong om iets rustigs te gaan doen waarvan ik in elk geval weer normaal kon reageren op mijn omgeving. Ik was werkelijk niet te genieten. Ik vond het heerlijk, en voelde me na een minuut of tien simpelweg concentreren op mijn ademhaling helemaal uitgerust. Alsof ik er een dutje op had zitten. In principe ook niet zo gek, want terwijl je mediteert keer je helemaal ‘in jezelf’ en concentreer je je puur op wat er in je lichaam omgaat. De indrukken van de omgeving hebben dus geen uitwerking meer op je (althans, dat was de bedoeling, ik ben beslist nog geen mediteer-expert geworden) en daardoor voelt het alsof je even hebt geslapen.
Morning Pages
Ik wil het eigenlijk een nieuwe kans geven. Het vast schrijven van drie pagina’s over alles wat er in je omgaat, zou je creativiteit, productiviteit en focus vergroten. Klinkt me toch allemaal iets te mooi in te horen om zomaar af te schrijven als ‘niets voor mij’. Bovendien hou ik van schrijven. Als er iets is wat ik verplichte gewoonte in zou moeten voeren, is het wel schrijven.
- Yoga
Vooral van het YouTube-account Yoga With Adrienne. Ik heb veertien hele dagen van haar 30 Day Yoga Challenge voltooid (iets met examens, drukte en excuusjes) en voelde me na een sessie niet alleen leniger en fitter, maar ook mijn hoofd was een stuk rustiger en ik dacht positiever over mezelf. Tijd om dit weer eens in het dagritme te verwerken, al is het maar een kwartiertje in de ochtend.
- Gratitude Journal
Lijkt een beetje op de Morning Pages, alleen concentreer je je bij die dankbaarheidsdagboekje puur op de dingen waar je dankbaar in bent in je leven. Lijkt me heel fijn om de dag steevast met een positieve noot te beginnen. Al lijkt het me dat je op een gegeven moment uit’ge thank you-ed bent? En dan ga ik op een geveven moment dankbaar zijn omdat het moet, en dus voor dingen waar ik eigenlijk helemaal niet dankbaar voor ben. ‘Ik ben dankbaar voor de regenbui die zojuist op ons is neergestreken terwijl ik vergeten ben de was naar binnen te halen.’ Nehh…
- Een leuk gesprekje met iemand
De dag sociaal beginnen. Hm, nooit geprobeerd, tenzij ik met iemand logeer of op vakantie ben. Mijn moeder ziet me al aankomen: ‘Ha mam, lekker geslapen? Wat ga je vandaag doen?’ Ik denk dat ze gaat denken dat ik hondsdol ben. Toch ga ik vaker proberen tegen mijn omgeving ’s ochtends wat liever te zijn. Het geeft me uiteindelijk ook een positief gevoel over mezelf, wat me uiteindelijk uit dat donkere hol dat ‘ochtendhumeur’ heet helpt. Mijn vriend begroet ik elke ochtend met een lief gesprekje en een knuffel, waarom de rest van het huis niet?
Bovenstaande gewoontes zal ik proberen stap voor stap te integreren in de eerste uurtjes van de komende dagen, en natuurlijk zal ik updates geven over hoe me dat vergaat. En tot die tijd is het een kwestie van elke ochtend wakker worden met de gedachten: it’s going to be a good day.
Liefs, Anne
Grappig genoeg kom ik er nu pas achter wat de officiële naam is van deze goddelijke ijsjes; wij noemden ze gewoon altijd mini’tjes. In Nederland kan ik ze nergens meer vinden, dus als ik in het buitenland ben neem ik het er van en bestel ik deze zakjes met vijf mini-ijsjes achter elkaar. Niet alleen de smaak zelf, ook het hele ritueel om deze ijsjes heen staat met nog bij. De lekkerste voor het laatst bewaren (zoals je ook met winegums doet), maar hier dan toch spijt van krijgen omdat de laatste altijd half is gesmolten. Smaken ruilen met vriendinnetjes want, tja, alhoewel 90% van de bevolking altijd voor aardbeiensmaak gaat, zijn er lonely wolves die appelsmaak prefereren. Ik zou alleen al voor deze ijsjes nu op het vliegtuig stappen naar Spanje.
Dit is vreemd: ik kan gewoon geen foto vinden van de originele Joekels, met gezicht van een soort retarded clown op de verpakking. Dus dan maar deze suffe van Wicky (na-apers zijn het ook) om een beeld te geven van de vormgeving. Dat er geen enkel spoor van deze ijsjes meer te vinden is bewijst misschien wel hoe antiek ze zijn. Ik heb fotoboeken vol van mij, lebberend aan Joekels. Laat je niet misleiden door de naam, zelfs een dreumes kan het presteren om zo’n joekel in een sitting naar binnen te werken. Moet je nagaan hoe lekker ze waren.
500 days of Anne 
